Paradise

In de regen verlieten we de Cameron Highlands. Niet in een busje voor zeven personen, maar in een bus waar wel 50 mensen in zouden kunnen. Hier hebben we onze eerste deel van onze reis in doorgebracht. Op de helft van de trip, moesten we wisselen, en kwamen we terecht in een airco busje, wat wel zo plezierig was. In het donker kwamen we aan in Jerantut. We hebben onze spullen op onze kamer gezet, om door te gaan naar de info-avond over de jungle. Hier kregen we vanalles te horen over de verschillende trekkings, de bezienswaardigheden en de slaapmogelijkheden in de jungle.
De volgende ochtend vroeg zijn we met een busje naar het midden van de jungle gebracht. We hebben onze kleine backpacks trekking-klaar gemaakt, en de grote backpacks in een locker gezet. Onze trekking kon beginnen, nadat we wat eten en drinken hadden ingeslagen, aangezien midden in de jungle geen supermarkt te vinden is!!
Een wandeling van 8km, door de jungle, over gladde paden, berg op, berg af, geluiden om je heen, bloedzuigers op je benen, over bomen heen klimmen, op je kont vallen, mooi uitzicht, met als resultaat dat we de waterval bereiken na 4 uur lopen. Hier konden we al het modder van ons afspoelen en een beetje bijkomen in het water. Naast de waterval hebben we de fiching-lodge gevonden, waar we de nacht zouden doorbrengen. Bedden waren nergens te vinden, dus besloten we maar op de picknicktafels te gaan slapen. Een hele ervaring om een nacht in de jungle door te brengen, en ik was toch wel blij toen het weer licht was en we konden zien wat er allemaal om ons heen gebeurde. De trekking terug naar het jungledorp ging toch wel wat makkelijker.
Na een heerlijke douche, namen we plaats in een van de drijvende restaurants en waren blij dat we weer gewoon in een hostel konden overnachten.

Met de jungleboot hebben we een mooie twee-uur-durende-tocht door de jungle gehad. Een bus bracht ons vervolgens naar het treinstation. Er stond ons nog een 10 uur durende treinreis te wachten met 44 stops, dus het zou een lang dagje worden. De treinreis ging toch sneller dan verwacht en we stapten uit in Kota Bharu, in het noord-oosten van Maleisie.
Vanaf hier zijn we naar de Perhentian Islands gegaan om eens een paar dagen niks te doen en mijn onze kont op het witte strand te liggen. Dat is prima gelukt! Het was een paradijsje, waar wij ons prima hebben vermaakt. We hadden een chalets met een prachtig uitzicht op de heldere zee. Elke dag een beetje bruin worden, met af en toe een verkoelende duik. Ook hebben we een beachparty meegemaakt en een mooi feestje gebouwd. We hebben hier weer eens een keertje een bbq gehad. De bbq's van australie waren lang geleden, en ik heb dus zitten smikkelen van mijn verrukkelijke visje! Aangezien hier ontzettend veel westers eten werd voorgeschoteld, heb ik ook eindelijk weer eens gewoon pasta gegeten.

Nu zijn we terug in Kota Bahru. Hier willen we nog een kookcursus gaan doen en nog wat van de Maleisische cultuur opdoen. En dan is Thailand aan de beurt.........